Voordat je denkt dat ik iemand z’n moeder uitscheld in mijn koptekst, “de puta madre” betekent in het Spaans niets meer dan: mieters, geweldig, helemaal te gek, waanzinnig, “de puta madre!” is een normale uitdrukking onder Spanjaarden om aan te geven dat iets erg goed is. Okay. Hebben we die les ook weer gehad.
Waar ik ook ben in Spanje, ik zal altijd proberen ergens gegrilde sardientjes te eten. Gewoon lekker simpel op zijn Spaans gegrild met zeezout, een salade met tomaten, zoete uien en oijfolie, wat aardappeltjes erbij en ik ben extreem gelukkig.
Volgens vriendin Janine moet ik dan echt even met haar mee gaan. Ze heeft een restaurantje waar ze de beste sardientjes van het eiland hebben. Ik spring bij haar in de auto en mijn vriendin scheurt met haar Jeep richting Talamanca Beach. Bij ieder restaurant dat we tegenkomen denk ik “oh, hier zal het vast zijn”, maar mijn vriendin scheurt gewoon verder.
Nadat we alle leuke restaurants in de achteruitkijkspiegel kunnen zien, komen we bij een stoffige hobbelige zandweg richting een strandje waar een verweerde hut staat met golfplaten op het dak.
De hut is omgeven door parasols en plastic stapelstoelen en wat houten bankjes. Het heeft geen dak, géén menu en ook geen naam. Zoiets heb ik in Nederland nog niet gezien, wel in Zuid Amerika. Je kunt tijdens of ná het eten even een verfrissende duik in het water nemen, of wanneer je hier op een later tijdstip naartoe gaat van de prachtige zonsondergang genieten.
De manier van bestellen gaat als volgt. Je vraagt Pablo wat hij vandaag voor lekkers heeft. Dat lekkers is overigens altijd vis; Zeebaars, Inktvis, Dorade, Zwaardvis, Gambas.…De eerste keer dat ik hier kwam bestelden we sardientjes. Dat was zo godsgruwelijk lekker dat ik daar zeker nog een keer wilde eten.
De tweede keer zonder mijn vriendin, maar met mijn man en moeder was het een complete missie om de Fish Shack terug te vinden, maar daardoor smaakte het eten extra lekker toen we na een flink uur zoeken gefrustreerd aankwamen.
Deze keer bestelden we Gambas á la Plancha, sardientjes en zeebaars. Allemaal even lekker en vers, zelfs op die plastic stoelen aan het water zit je heerlijk te genieten. Daar kan voor mij geen enkel sterren restaurant tegenop.
De Fish Shack wordt al 34 jaar gerund door dezelfde familie. De reden dat ze geen menu nodig hebben, is omdat het voor de eigenaar vrij simpel is: alles wat hij ‘s ochtends uit de zee trekt, staat die dag op het menu. Ze hebben geen website, geen email en geen telefoonnummer en daarom kun je dus ook niet reserveren en je kunt alleen cash betalen en je bonnetje wordt met de hand geschreven. Voor slechts €9.- heb je een bord sardientjes met aardappeltjes en salade.
Om deze plek te vinden is, zoals ik al eerder aangaf, een lastig verhaal. De Fish Shack ligt net voorbij restaurant Sa Punta in Talamanca. Je loopt naar de rotsen richting de waterkant en je herkent het vanzelf aan de plastic stoelen en de parasols.
Ik weet zeker dat, nadat je bij de Fish Shack gegeten hebt, je hier weer terug wilt komen, want de Fish Shack smaakt altijd naar meer. Dus stel het niet uit tot de laatste dag van je verblijf op Ibiza, maar laat het een van de eerste dingen zijn die je doet op het eiland. Ik ben ervan overtuigd dat je nergens meer zulke lekkere sardientjes te zult eten.
