De flesjes op de foto zeggen de meesten van u waarschijnlijk helemaal niets. Ik kan dan ook met vrij grote zekerheid stellen dat uw kinderen al helemaal geen idee hebben van het bestaan van dit Noorse en Amerikaanse water. Tenzij uw kinderen op 8 jarige leeftijd al het verschil kennen tussen Fines de Claire en Gillardeau-oesters en voor ontbijt een glaasje Armand de Brignac vragen uit de Dynastie collectie. Het stemt mij vrolijk als u nog normale kinderen heeft. Dat geeft mij nog enige hoop voor de toekomst voor onze jeugd, want zojuist heeft die hoop namelijk flinke beschadiging opgelopen…
Ik ben op reis met een miljardairsgezin met hele irritante en vooral verpeste kinderen van 8 en 6 jaar oud. Deze kinderen reizen ook nog eens met ieder een eigen nanny (die er beiden uitzien alsof ze dagelijks gemarteld worden in een kelder diep onder de grond) en dan hebben ze natuurlijk mij nog, de grote kindervriend, ingehuurd als troubleshooter. Ja ik word natuurlijk altijd voor en door de makkelijkste mensen gevraagd :-S De jongen van 8 vraagt aan mij of ik aan de stewardess kan vragen of zij hem wat water kan brengen. De irritatie begon bij mij precies daar. Ik bedoel, die lieve en geduldige stewardess staat notabene vlak naast het omhoog gevallen verwende stuk schorriemorrie! Ik kijk het jochie aan en vraag of hij slechtziend is. Hij kijkt mij verbaasd aan en vraagt wat ik precies bedoel. Ik zeg hem dat hij zelf aan Gina de stewardess drinken kan vragen aangezien ze pal naast hem staat. Ik zie, terwijl ik net doe alsof ik druk bezig ben met papierwerk, dat zijn gezichtsuitdrukking staat op ”daar heb ik jou toch voor?”, maar ik verrek geen freaking spier en negeer de little spoiled bastard! Ik blijf net zolang in mijn papieren rommelen totdat hij het zelf aan Gina vraagt. Met geïrriteerde blik draait hij zich om en zegt; “Mevrouw mag ik wat plat water van u?”. Ik geef mijn stewardess een knipoog, waarna ze naar de keuken verdwijnt.
Nu hebben we aan board van de jet verschillende soorten waterflessen. De goedkope shit van de Aldi dat wordt gebruikt om het nespresso apparaat en de waterkoker mee te vullen. Tevens hebben we standaard: Evian, Perrier, Pelligrino en Fiji. Dat is om aan de gasten te geven en ziet er natuurlijk veel gelikter uit dan zo’n krakend Aldi-flesje. Dat is het wat mij betreft wel, ik vind het niet nodig ander water aan board te hebben, tenzij de cliënt dat specifiek vraagt. Nu had ik toevallig van een vorige client nog Voss en Bling H20 aan board. Ik koop dat water alleen omdat ik de flessen zelf erg mooi vind ter decoratie, maar heel eerlijk: ik proef echt geen verschil.
Stewardess Gina komt met haar mooie zilveren dienblaadje met daarop twee flesjes Evian. Kijken die kinderen elkaar smerig aan en zegt die jongen doodleuk met een blik van Jort Kelder die kurk in zijn wijnglas aantreft; “Dat drinken wij niet…wij drinken alleen Voss of Bling H20”. Ik kijk hem aan en vecht tegen mijn beleefdheidsfilter en zeg; “Sorry kiddo, ik heb nog 3 flessen Voss aan board en daar moet ik mijn haar mee wassen”. Zijn verwende oogjes poppen bijna uit zijn kassen en voordat hij iets kan zeggen zeg ik; “rustig maar, als jij zo graag water drinkt waar ik normaal mijn haar mee was, dan geef ik het graag aan jou”. Ik knip expres met mijn vingers in de lucht en zeg; “Gina, bring this young gentleman my stock of Voss Water”. De jongen grijpt sneller dan het licht een flesje Evian van het dienblaadje af en zegt; “Nee, ik neem dit wel”. Zijn zusje volgt zijn voorbeeld. Zwijgzaam draait hij de dop eraf, kijkt in de fles en zet hem dan aan zijn mond. Ik hoop stiekem dat hij zich vreselijk verslikt, zodat ik een extra ruwe versie van de Heimlich manoeuvre op hem kan toepassen. Natuurlijk alles in het kader om zijn leven te redden! I’m flexible like that!
