Afgelopen weekend ging ik met de diva partygirls, oftewel vriendinnen, naar een feest op een prachtige locatie aan het water, ‘Het Bosch Waterfront Restaurant’ in Amsterdam. Eigenlijk hou ik niet zo erg van feestjes, nooit gedaan. Eigenlijk ben ik best wel vreselijk saai en gewoon niet zo dol op van die zwetende mensen bij elkaar die net doen alsof ze het heel erg leuk hebben, iedereen aardig vinden en de ganse meute begroeten met; ”Heeeeeyyy! Wat leuk dat jij hier ook bent!”.
Ik word daar namelijk altijd erg onrustig en sarcastisch van. Op het laatste feestje waarvoor ik was uitgenodigd, sprak een erg handtastelijk en irritant mannetje deze woorden tegen mij uit en ik wist niet eens wie de goede man was. Als antwoord kreeg hij van mij, terwijl ik zijn octopushanden van mijn lijf moest trekken; ”En wie is zo stom geweest om jou een uitnodiging te geven met je grijpgrage handjes?”. De man bleek een van de organisatoren….met het gevolg: mijn ‘fat ass’ gedelete én geblokkeerd op Facebook en nooit meer een uitnodiging gekregen. Maar ja, zoals Cruijff zei; ”da’s logisch”. Grijpgrage man is inmiddels failliet en organiseert geen feestjes meer, dus er is toch nog zoiets als gerechtigheid, een God of karma… of alle drie!
Mijn vriendinnen echter, komen op ieder chic feestje in binnen en buitenland, want zij hebben namelijk wél een filter die ervoor zorgt dat ze geen stomme dingen zeggen. Dat ik weer eens mee ga, is voor hen dus niet risicoloos, maar ik mag mee. Kijk, ik moet altijd van die geweldige verhalen aanhoren die steevast beginnen met; “Je hebt zooooooveel gemist en het was zooooo leuk” (lees met irritante blije stem). Ik snap dat allemaal niet, want ik ben het type dat altijd op de verkeerde feestjes is… geheel onbewust overigens.
Op de officiële vooraankondiging staat dat het heul gezellig gaat worden. De uitnodiging schreeuwt tegen mij dat ik een mix van Amsterdamse high society en bekend Nederland kan verwachten en dat het net zo een avond wordt zoals mensen gewend zijn van Saint Tropez, Marbella en Ibiza. Dat Marbella baart me overigens wel een beetje zorgen, want ik hoop dat ze het over het Marbella hebben van vòòr de Russische invasie…. maar goed dan hebben we altijd Saint Tropez en Ibiza nog. Zou dat dan het oude Ibiza zijn met hippies enzo? Mag ik een joint meenemen? Mijn vriendin schudt “nee” en mompelt dat ik niet nú al moet beginnen met vervelend doen en de sfeer te verpesten.
Wanneer we arriveren maak ik een snelle inschatting van het publiek. Ik denk dat er onder het mannelijk publiek veel snelle vastgoedmannetjes rondlopen. Ik zie een paar in clichés-lullende reclamejongens en hier en daar wat vertegenwoordigers van kledingmerken. Er loopt ook een groot aantal heren uit het bedrijfsleven rond, helemaal “in style” gekleed en ik spot een aantal heren van het nationale poloteam. Stefan Proietti en Aki van Andel, liggen altijd prettig op het netvlies (ineens kan ik het allemaal weer heel erg goed zien zonder bril). En dan natuurlijk nog de wannabee-heren, oftewel proleten die direct door het ijs zakken, omdat deze altijd direct over je voorgevel beginnen, champagne over je heen gooien, waarvan negen van de tien zinnen bestaan uit gebakken lucht en die ene andere zin bestaat uit; “lekkere tietuhhhh!!”….uhm…. tja…. Uiteraard staat ‘Dhr. Proleet’ tegen het einde van de avond met type ‘ik-heb-geen-klasse-ik-doe-alleen-net-alsof’ haar ergens half in een plantenbak uitgebreid af te lebberen. Ik wilde er een foto van maken, maar kreeg ‘The Look’ van mijn vriendin. Tja, het publiek is inderdaad erg gemixt.
Bij de dames is het lastiger, maar buiten de golddiggende dames, die werkelijk iedere man proberen te bespringen die ze tegenkomen, bestaat het merendeel uit een groep classy, stijlvolle dames die er werkelijk schitterend en oogstrelend uitzien. Ik zie een groot aantal vrouwelijke ondernemers uit zowel het bedrijfsleven als uit de modewereld en een aantal modellen.
Er is inderdaad een “blikje” BN-ers losgetrokken: Tamara Elbaz, Josh Veldhuizen en Maria Tailor van modemeisjes zijn in tha house inclusief Gordon. Ook zie ik oud-voetballer Brian Roy ergens wegduiken, die deed het toch met…? Uhm…uhm…nou ja Brian Roy dus. Vervolgens zie ik ergens in een hoekje Patricia Paay staan, maar gezien de lengte en haarkleur kan het ook zomaar Conny Breukhoven zijn. De altijd sympathieke en talentvolle zangeres Hind Laroussi en haar man Eddie Tjon Fo, die zich duidelijk onderscheiden door normaal iedereen te begroeten en een babbeltje te maken en niet hooghartig in een VIP gedeelte alleen maar bekend staan te zijn! En dan de altijd charmante en guitige Rick Brandsteder, hij is ook van de partij en ligt duidelijk erg goed bij de dames. Er waren nog veel meer BN-ers, maar ik dacht deze hoeft u niet te googlen dan kunt u gewoon verder lezen.
Mijn eerste vooroordeel moet ik na vijf minuten al bijstellen: de gasten hebben werkelijk alles uit de kast getrokken om er mooi uit te zien, de dames dragen allemaal prachtige jurkjes, ik zie ontzettend veel Herve Leger voorbij komen, wel veel nep, maar dat maakt niet uit. Het is en blijft gewoon altijd een goed jurkje en vooral sexy! H&M is ook volop vertegenwoordigd doch wordt stijlvol gedragen. De hair-weaves en extensions zijn netjes gestyled en er is druk geplakt met nepwimpertjes. Er is veel make-up gebruikt, maar absoluut geen Cher- of Lady Gaga-achtige toestanden. Zelfs de heren die de dames begeleiden zien er geweldig uit. “Casual Chic” is wat ik overwegend zie. Wanneer een van mijn beeldschone vriendinnen, gehuld in een prachtig gouden jurkje uit de collectie van It-girl Josh V., recht in de armen van deze ontwerpster loopt, reageert deze zo spontaan dat zelfs ik er blij van word. Dat vind ik pas klasse. Ze geeft mijn vriendin een knuffel en een paar kussen en zegt oprecht blij; “wat ontzettend leuk dat je iets van mij draagt!”.
Waarom kunnen niet alle vrouwen zo zijn? Wishful thinking, want nog geen vijf minuten later beland ik in heuse lagere school taferelen. Een aantal Gooische dames aan de bar, die zichzelf (spreek uit op z’n Gooisch) ‘rete grappig’ vinden, staan als kleine meisjes aan de bar naar mij te wijzen en te giechelen alsof ik doofstom en blind ben. Deze ‘highschool meisjes’ waren toch echt al veertig plus, of dertig plus met hele slechte genen…Een dame, gehuld in bloemetjes jurk, tikt mij op mijn schouder, wijst naar mijn laarzen en zegt; “Heel leuk hoor die laarzen, echt heel leuk en dat blauwe jurkje ook, maar wij vroegen ons af, heb je nu ook een blauwe string aan?”. De dames “van niveau” uit het Gooi vinden de vraag echt hilarisch en ik wil hun pret niet bederven, dus antwoord ik netjes; ”Nee. Nooit blauw. Altijd zwart. Zwart is altijd beter, met alles”. De bloemetjesjurk bedankt me voor mijn antwoord en snapt duidelijk de dubbele boodschap achter mijn antwoord niet, concluderend aan het nog een half uur durende geblaat nadat ze zich weer bij haar vriendinnen heeft gevoegd.
“Okee Geneviève….uit de buurt blijven van bloemetjesjurken dus”. De ingehouden irritatie is nog net niet op mijn gezicht af te lezen en het zweet breekt me uit. Ik ga maar naar het toilet om mijn verhitte gezicht weer te laten ontglimmen en mijn nijd uit te pissen (excuse my language). Onderweg naar het toilet vraag ik me af waarom ik zo netjes bleef en verzin ineens allemaal briljante dingen die ik had kunnen zeggen. Ik krijg er enorme trek van en realiseer me ineens dat ik niet één hapje voorbij heb zien komen. “Hoe dan? Dat kan toch niet?”. “Ik heb volgens mij wel dat mannetje gezien die in de kaviaarbusiness zit? Waarom heeft hij nou niet iets geregeld?!”. Dat kan de volgende keer echt niet hoor! Bij champagne horen gewoon lekkere hapjes…of eigenlijk bedoel ik: waar Geneviève is behoord eten te zijn!
Tijdens het wachten in de rij voor het toilet word ik aangesproken door een dame die afkeurend naar mijn kleding wijst en zegt; ”Je bent wel heel erg doorgestyled hè?”. Uhm…….ik ben nog maar net bekomen van de hele bloemetjesjurk affaire, krijgen we dit weer! Ik heb beloofd me netjes te gedragen, dus ik knik beleefd, lach lief, slik mijn irritatie dapper weg en ook alle briljante antwoorden die ik hier dan weer leuk had kunnen opschrijven, laat ik voorbij gaan. Je snapt het al: briljant was het niet, maar ik kon het toch niet helemaal bij laten…Ik loop terug en zeg beleefd met mijn meest geaffecteerde stem; ”Zolang je geen Danie Bles heet, kun je voortaan beter je mening voor jezelf houden, tenminste als je mij ziet dan!”. Ik loop deftig weg en denk onderweg; “shit ik moet weer terug, want ik moet nog plassen”. Stiekem hoop ik dat pseudo ‘Danie Bles’ vast komt te zitten op het toilet! Helaas, er waren die avond wel twee andere dames die vast kwamen te zitten, maar mijn dame zat daar jammer genoeg niet bij. De volgende keer als ik dingen aan God vraag, moet ik denk ik het te-vernietigen-object beter aanwijzen!
Terug naar het feest. DJ Vika Kova was helemaal geweldig. Ik word sowieso erg blij van dj-vocalisten en haar zou ik zo op mijn feestje laten draaien! Ze zorgde er mede voor, dat door haar fantastische beats die uit de speakers pompten, we allemaal heerlijk gedanst hebben! De champagne vloeide rijkelijk en eerlijk is eerlijk: iedereen vond het een topfeest en het merendeel had zijn best gedaan er on-Nederlands-mooi uit te zien. Dat soort feesten mogen echt vaker in Nederland worden georganiseerd! Als je deze editie gemist hebt, vind ik dat je er de volgende editie zeker bij moet zijn. Ik vermoed dat je het leuk zal vinden….tenminste als de bloemetjesjurk, de “tietuhhhh!”-jochies en de nep Danie Bles thuis blijven! Buiten deze kleine smetjes, was het een goed georganiseerd feest met leuke mensen…
Diva Girls Party Team: Wendy de Pijper, Sulaica Martina, Stephanie Homoet, Daniëlle Merringer, Marpessa Weinstein.
Met dank aan:
Muzikale omlijsting DJ Vika Kova: www.vikakova.com
De prachtige foto’s gemaakt door Frank Emous: www.femous.nl
Locatie Restaurant Het Bosch: www.hetbosch.com
Mijn over-gestylde jurk van Supertrash: www.supertrash.nl
Mijn gehate Laarzen: Bella Bellisima:www.bellabellissima.nl
De gouden foute vintage tailleriem is van Vinties: www.vinties.nl
Mijn niet blauwe maar zwarte string is van Victoria’s Secret: www.victoriassecret.com
Mijn ordinaire oorbellen en tas van Primark: www.primark.nl
