Vandaag heb ik de eer om in het privé domein rond te mogen lopen van Stylist Bastiaan van Schaik! Tenzij je de laatste jaren in een grot hebt geleefd, met een wild zwijn als enig gezelschap, je in de jungle van Vietnam hebt gezeten vanwege een slechte break-up met je ex, of om religieuze redenen geen tv, video, dvd, radio en/of tijdschriften tot je beschikking had…, alleen dan heb je voor mij een excuus niet te weten wie Bastiaan van Schaik is. Anders vind ik dat u nu naar uw computer moet sluipen en (uiteraard met het schaamrood op uw elegante kaken) meneer van Schaik maar eens moet googlen en daarna verplicht alle tienduizenden pagina’s door moet spitten. En wanneer u over een klein jaartje klaar bent, hoor ik het graag van u!
Wanneer ik met mijn crew arriveer bij het huis van Bastiaan, weet ik nog niet precies wat ik kan verwachten van zijn interieur. We staan op een groot plein op het KNMS eiland en wat ik voor me zie is een groot aantal robuuste grote, brede stalen trappen die ergens naartoe leiden, maar waar precies naartoe, dat kan ik nog niet helemaal zien van waar ik sta. Wanneer ik bij het door Bastiaan doorgegeven huisnummer de trap oploop, zie ik, wanneer ik halverwege de trap ben, een soort stalen kanteldeur die mij doet denken aan het luik van een ouderwetse vlizotrap, maar dan is het luik drie keer zo groot en is het hout van een soort ‘fort-knox’-achtig stalen materiaal, bedient met een geavanceerd hydraulisch systeem. De stalen kantel deur staat open, dus wanneer ik verder de trap opkom, kijk ik direct in in zijn woonkamer met het zicht op een gigantische boekenkast die in de enorme ruimte staat. Hoe enorm blijkt pas wanneer ik helemaal boven ben. Jeetje, dit lijkt wel een balzaal inclusief een prachtige houten vloer. Een blik op de boeken in de kast en ik weet het zeker….. ik ben beland in het huis van Bastiaan van Schaik.
Ik probeer de ruimte snel te scannen, maar ondanks dat er weinig in de ruimte staat, kost het mij moeite om dat snel te doen. Want hoe gek dat ook klinkt, voor de minimalistische ‘ingerichte’ ruimte is er toch veel te zien. En dat heeft alles te maken met de prachtige constructie en de mooie lentezon, die door de gigantische ramen naar binnen schijnt….. een walhalla voor iedere kunstenaar! Na een warm ontvangst door Bastiaan, de über-charmante stagiaire Ricardo en twee enorme katten die me doen denken aan Garfield (net zo lui, dik en aandoenlijk), nemen we als vanzelfsprekend plaats in de keuken aan het kookeiland.
Bastiaan van Schaik from PUPUPINVIDEO | DSLR-Filmmaker on Vimeo.
“Koken doe ik zeker zelf”
Het gekke is dat iedereen automatisch plaats neemt in mijn keuken, dat is toch wel de plek waar we het meest zitten als er gasten zijn. Ik heb trouwens ook nog helemaal geen inrichting, omdat ik alles heb weggegooid toen ik een jaar geleden ging verbouwen”. “Ik wilde wel een keuken hebben die ingericht was op catering. Je ziet het, ik heb een geavanceerde koelkast, een groot gasfornuis, twee ovens en een geïntegreerde grillplaat die ik ook echt regelmatig gebruik. Het eten wat daarop gemaakt wordt, is zo super lekker. Maar koken doe ik zeker ook zelf, dat kan overigens heel gevarieerd zijn hoor! Van het gewoon koken van een normale maaltijd tot een magnetron maaltijd, omdat ik geen tijd heb en veel onderweg ben. Maar je weet wel, gewoon Albert.nl dat is zoooo makkelijk joh! Het maakt niet uit waar je zit, of dat nu Tokio of Miami is, je typt alles in als je weet hoe laat je vlucht land, laat je Albert.nl een paar uur later komen en je hebt weer al je boodschappen in huis, dat is zo relaxt
” Ik heb alles weggegooid, zelfs mijn bed “
Toen ik ging verbouwen heb ik wel gebruik gemaakt van een binnenhuisarchitect, het moest allemaal heel eenvoudig en basic zijn en ik wilde zoveel mogelijk ruimte creëren en deze slim benutten. Ik vond een grote boekenkast heel belangrijk, want ik heb stapels tijdschriften en boeken.Wat je hier nog ziet is maar een klein deel van wat ik had. Wat ik nog wél heb, staat daar heel mooi, maar ik kijk er echt nooit meer in. Net als boeken enzo, ik ben gewoon zo digitaal, ik ben veel meer bezig met internet”. “Ik heb natuurlijk alles weggegooid toen ik ging verbouwen, op een paar kleine dingen na. Maar zelfs mijn bed heb ik weggegooid, best rigoureus eigenlijk. Maar wat een nieuwe inrichting betreft, weet ik niet zo goed wat ik wil. Aan de ene kant lijkt het me heel leuk om helemaal modern te gaan, maar dan meer ‘fifties modern’. Aan de andere kant, een goede bank zo’n hele tuttige Chesterfield met zo’n Perzisch tapijt, dat lijkt me ook wel wat”.
“Welk huis je ook binnen loopt, je ziet precies wie het heeft ingericht”
Een binnenhuisarchitect voor de inrichting, dat hoeft voor mij niet zo nodig. Dat zou natuurlijk het makkelijkste zijn, dan is je huis snel af en hoef je er verder zelf niets meer aan te doen. Ik vind het toch leuker als er ergens een verhaal achter zit en om alles zelf bij elkaar te zoeken. Gewoon iets wat je ergens gevonden hebt of die ene stoel, die je allang wilde hebben. Dan is het meer persoonlijk dan zo’n af, klaar, strak huis. Met alle respect voor wat een binnenhuisarchitect doet, maar meestal is het zo dat waar of welk huis je ook binnen loopt, je precies weet wie het heeft ingericht. Het heeft altijd een bepaalde signatuur en dat is natuurlijk heel knap en goed dat je dat kan, maar daarom wordt wel alles heel erg hetzelfde”.
“Ik zit nooit beneden, altijd boven in bed met de tv aan”
Mijn huis is dan nog wel niet echt ingericht, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik de enorme ruimte wel heel prettig vind. Qua studio is deze ruimte ook heel erg mooi. Je hebt hier namelijk noorderlicht, dat is het licht wat Rembrandt ook gebruikte en dat is gewoon heel erg prachtig. Alles wat we voor de Avantgarde hebben geschoten, als het dan in een studio was, is hier gedaan. Ook voor mijn eigen website: www.bastiaanvanschaik.com doen we de shoots hier, dat is echt super handig. Het is dus gewoon een multifunctionele ruimte. Maar weet je, tegen de tijd dat het weer winter gaat worden, als je weer aan kerstbomen gaat denken dan denk ik wel dat een bank gezellig zou zijn. Want nu zit ik met gasten altijd hier aan het kookeiland. Maar als ik thuis kom en ik wil relaxen zit ik nooit beneden, altijd boven in mijn bed met de tv aan.
“Het is hier gewoon een sport, hoe je het zo lang mogelijk uit kunt houden zonder airco”
Beneden moet er nog zo’n hele grote tv komen, maar die moet helemaal op maat gemaakt worden, dus dat duurt nog even voordat hij er is. En op die grote muur zou nog een beamer komen, maar daar zit ik nu nog over in dubio, of ik dat nog wel wil, ik bedoel hoeveel tv kun je kijken? Er komen hier in de woonkamer nog van die kaasdoeken-gordijnen tegen de zon, want in zomer kan de zon heel erg heftig zijn, vooral doordat je hier zoveel ramen hebt. Ik heb wel een aircosysteem ingebouwd, dus in principe zou het beter moeten zijn, maar ik ben wel zo milieu bewust, dat ik dat voor het milieu weer niet goed vindt. Dus het is hier gewoon een sport, hoe je het zo lang mogelijk uit kunt houden zonder airco!
“De vloer is dan ook meteen het duurste van het hele huis…”
Ik wilde mijn huis ook helemaal wit hebben, omdat een huis moet net zo zijn als mode. Nu zit je in zo’n periode, maar over vijf jaar misschien wel in een totaal andere periode en dan hoef je niet je hele huis opnieuw te laten schilderen. Ik hou heel veel van kleur, in principe, maar ik heb toch gemerkt met huizen moet je toch wel een beetje van de verf afblijven. En misschien ook wel omdat ik zelf zo druk ben of misschien ook wel omdat ik nu in een nieuwe veertigjarige fase zit en dat ik helemaal ‘zen’ aan het worden ben…” (Bastiaan barst in een totaal sarcastisch en zelfspottend lachen uit!). “Ik wilde heel graag een Franse vloer erin hebben, want ik vind dat altijd zo mooi in die Franse grote appartementen, van die parketvloeren, zo’n visgraat. Dus heb ik een man gevonden die dat ook heeft gedaan voor de burgemeesterswoning in Amsterdam, voor Heineken werkt hij ook. De vloer is helemaal op de ouderwetse manier gelegd, dus geen tegels, maar plankje voor plankje. De vloer is dan ook meteen het duurste van het hele huis, maar wel instant goed en het geeft mijn huis meteen een bepaalde sfeer en warmte. Net zoals die oude wenteltrap, die heb ik ook gehouden omdat het iets nostalgisch heeft. De trappen die onder deze huizen hangen, komen allemaal uit een vrachtschip. Die lagen daar allemaal een beetje te vergaan en toen hebben ze die onder deze huizen gehangen, vandaar dat we ook allemaal dezelfde trappen hebben.
“Op vakantie gaan? Afschuwelijk, ik ga nooit op vakantie!”
Weet je, ik hecht totaal geen waarde aan spullen als je het morgen allemaal mee zou nemen, behalve mijn telefoon en mijn computer, dan is het ook goed. Zo gewonnen, zo geronnen. Daarom vind ik mode ook zo fascinerend, omdat het zo’n hele korte tijd heeft. Het gaat een half jaar mee en dan is het weg!”.
“Ik ben ook eigenlijk altijd met mijn werk bezig, omdat ik ben gaan doen wat ik leuk vind. Heel veel mensen trekken dat niet en zeggen: “Moet je niet relaxen, je bent altijd maar aan het werk”. “Relaxen?”, denk ik dan, “ik moet er niet aan denken!”. Op vakantie gaan? Afschuwelijk! Ik ga nooit op vakantie. Het beste gevoel is toch, als je het Park Hyde in Tokio binnen loopt en je doet die hotelkamer open en je bent in een prachtige ingerichte kamer?! Alleen de ontvangst al en het feit dat je in een andere stad bent. Ik hou echt van steden en dan vooral die mega steden, zoals Tokio, LA, New York, Miami. Ik vind het gewoon fascinerend om te zien hoe die steden werken. Ik kan best twee dagen bij het hotel zwembad liggen hoor, ik ben natuurlijk ook niet helemaal van steen en vind het ook wel lekker om in de zon te liggen slapen. Maar al gauw heb ik zoiets van “ik moet wat gaan doen, plus mensen ontmoeten!”. Want als je namelijk gaat werken in de stad, dan ontmoet je zoveel mensen en je komt op zoveel meer plaatsen dan dat je gewoon maar bij je hotel zwembad zit…. hoe suf!”. “Ik ben één keer naar Ibiza geweest met zo’n georganiseerde reis. Hadden we ons niet gemeld de volgende dag, was die reisleidster gewoon boos op mij, ik was toen al vijfentwintig! Toen dacht ik, “What The F…, hoe dan?!”. Dus dat doen we gewoon nooit meer!
” Na vijf minuten denk ik; “Warm! Warm! Ik moet eruit!”
Weet je wat ik ook zo afschuwelijk vind: masseren. Een uur op de massagetafel wie heeft dat uitgevonden?! Dat kan ook in twintig minuten volgens mij namelijk! Uberhaupt, dat hele spa-gebeuren of sauna is zó niet aan mij besteed, vooral sauna. Dat vind ik zoooo vies! Vandaar dat ik ook geen bad heb, maar een douche. Ik heb het wel eens geprobeerd, dan denk ik “dat moet ik ook doen”. Dan vul ik zo’n bad met badzout en na vijf minuten denk ik; “Warm! Warm! Ik moet eruit!”. “Ik denk toch dat als je in staat bent om van je hobby je beroep te maken, dat je dan minder behoefte aan vakantie hebt. Omdat je het gewoon al zo leuk hebt en zeker als je er succes in hebt. Weet je, als je met dit mooie weer Amsterdam in loopt en je gaat op een terrasje zitten, dat is voor mij ook als vakantie. Dat is toch ook al een feest? Ik hoef daar echt niet voor naar Allicante te vliegen, om daar op een terras te gaan zitten en vieze, vette tapas te eten! Ik moet ook wel eerlijk zeggen dat het ook komt op de plek waar ik woon en door het huis, dat ik niet zo nodig ver weg moet eigenlijk! Mijn huis is heel relaxt, er gebeurd hier enorm veel, ik heb altijd mensen over de vloer…Ja ik woon hier echt fantastisch!”.
Tekst: Geneviève Fung-Loy Foto & video: Roland Pupupin
